Daktyloskopia

Daktyloskopia – technika kryminalistyczna polegająca na badaniu śladów linii papilarnych dłoni i palców. Opiera się na dwóch głównych zasadach – niezmienności linii papilarnych przez całe życie człowieka oraz niepowtarzalności ich kształtu u jakichkolwiek dwóch różnych osób. Jednak druga z tych zasad opiera się głównie na statystyce oraz dotychczasowych doświadczeniach empirycznych i nigdy nie uzyskała ostatecznego potwierdzenia naukowego.

Daktyloskopia zyskała powszechne uznanie dopiero na początku XX wieku, chociaż jej twórcy (Henry Faulds, William Herschel, Francis Galton) stworzyli jej podwaliny już w drugiej połowie XIX wieku, a pierwsze poważne przestępstwo przy wykorzystaniu śladów linii papilarnych udowodnione zostało w 1892 roku w Argentynie (więcej o tej sprawie tutaj). Jednak dopiero głośne i przełomowe sprawy karne, taka jak sprawa braci Stratton w 1905 roku, przyczyniły się do zdobycia powszechnego uznania daktyloskopii jako rzetelnej metody identyfikacji.

Źródła:

1. Jürgen Thorwald: „Stulecie detektywów”. Znak 2009.

2. Jarosław Moszczyński: „Daktyloskopia. Zarys teorii i praktyki”. Wydawnictwo Centralnego Laboratorium Kryminalistyki Komendy Głównej Policji, Warszawa 1997.

Autor: PR